Vandaag ben ik met mijn site bezig en altijd komt dan weer het advies van "mijndomijn" om te gaan bloggen. Tja een beetje ongemakkelijk word ik er wel van. Vandaar de foto hierboven. Ook foto's laten maken voelt voor mij vrij ongemakkelijk namelijk. Yoga gaat namelijk niet over mij. Of hoe goed ik houdingen kan uitvoeren. Het is een proces waar je instapt. En gaandeweg ga je begrijpen waar het overgaat en brengt yoga je dichter bij wie je in werkelijkheid bent. Het helpt om je eigen waarheid daarin te volgen.

Een mooie vraag voor mij is dan ook, waarom voel ik me ongemakkelijk? Er komen direct een aantal vragen in mijn hoofd tevoorschijn: " wat ga ik schrijven?  Zitten mensen te wachten op dat wat ik te schrijven heb? En heb ik genoeg kennis om te verspreiden op deze manier.  Klopt de kennis die ik heb wel? "

Ergens weet ik wel dat ik heel veel kennis tot mijn beschikking heb. Maar voor alles is een tijd en die kennis verspreiden via een blog is een mogelijkheid.

Een valkuil van het bloggen kan zijn dat je teveel vanuit je ego schrijft. Trouwens ongemakkelijk zijn is net zo goed ego als het van de daken afschreeuwen dat je het allemaal wel weet. Je ego kenmerkt zich door het woordje ik en de dingen die het ik bestempeld zoals: dit is van mij, dit hoort bij mij. Mijn kind, mijn partner, mijn broek, Mijn werk. Ik ben moeder, ik ben vrouw van. Jij maakt mij verdrietig, boos etc. Vanuit de yogatheorie is dit allemaal een illusie. Is dit niet wie je werkelijk bent. En laat je deze sluiers van illusie uiteindelijk los en kom je in het 'I am.." Of de staat van louter "zijn". We hebben trouwens allemaal regelmatig momenten in deze staat. In deze staat ervaar je een grotere waarheid.

En dan komen we dus opnieuw bij weten terecht.

Vorige week hadden we het in de les over de Yama waarachtigheid. Hoe weet je wat waarheid is. Altijd een mooie vraag in een les, want de meeste mensen nemen klakkeloos waarheid aan, omdat iemand een autoriteit is op een bepaald gebied. Je ziet dit vaak gebeuren in relatie van patiënt naar arts of leraar naar leerling.

Vanuit het gedachtegoed van yoga ga je je eigen waarheid volgen. Dus je laat je niks meer wijs maken, maar zoekt naar je eigen - wijsheid. Je kunt naar iemand luisteren of iets van iemand lezen, maar je neemt het niet meer zomaar aan. Je geeft jezelf de ruimte om erover na te denken, andere teksten of mensen te beluisteren/ lezen en uiteindelijk trek je dan zelf een conclusie hieruit. En die conclusie is niet star. Want jij ontwikkelt, ik ontwikkel. Jouw waarheid is niet mijn waarheid en andersom. Mijn waarheid van een aantal jaar geleden is anders dan mijn waarheid nu. Die dynamiek, jezelf open houden is ook waarheid. Je voelt waarheid in je hart. Maar dat stemmetje is heel zacht en meestal schreeuwen je gedachten erover heen. Daarom is de stilte opzoeken zo belangrijk. Meditatie helpt om je eigen waarheid te zoeken. Gedachten tot rust laten komen. En als die rustig zijn kan je hart spreken. Ik zou zeggen probeer het eens!

Net zoals ik vandaag heb ik besloten het bloggen eens een tijdje te proberen.

Maak er een mooie dag van.

Namasté Jessica